Acne, mijn verhaal.

Veel mensen in Nederland hebben er last van, meisjes, jongens, jong en oud. Ik heb het over acne. Ik hoor bij deze mensen. Sinds mijn 8e heb ik heel erg last van acne, door de jaren werd het steeds erger en ik kan nu zeggen dat het sinds een paar jaar beter wordt. Ik ben er op sommige goede dagen zelfs bijna vanaf. Omdat acne, vooral bij jongeren, snel vies wordt gevonden en heel veel mensen zich ervoor schamen wilde ik mijn verhaal delen. Ik schaamde me er ook altijd voor en ik vond het vies, ik heb tijden gehad dat ik concealer over mijn hele gezicht deed als foundation, ik ging niet zwemmen en zonnen deed ik met make-up op, ik durfde mezelf niet te laten zien met mijn eigen huid. Ik werd er veel om gepest en ik vond het nog terecht ook. Nu denk ik daar heel anders over, ik vind niet dat iemand zich ooit zo zou moeten schamen over hoe hij of zij eruit ziet. Dat inspireerde mij tot deze post. Lees mee met mijn verhaal.

 Ik ben altijd al een perfect pest doelwit geweest, ik was altijd een van de dikkere meisjes van de klas, ik had puistjes, een enorme bos met krullen die niet op schoolfoto's paste en ik was onzeker. Genoeg om mee gepest te worden dus en ik geloofde het nog ook. Als het maar vaak genoeg verteld wordt ga je het, vooral als kind zijnde, vanzelf geloven. Ik vind het bizar hoe dit heeft kunnen gebeuren en nog steeds gebeurd. Dagelijks zie je kinderen gepest worden en als je het niet ziet dan hoor je het wel. We weten allemaal wel iemand op te noemen die pest of gepest wordt en dat is helemaal nergens voor nodig. 

Of je nou puistjes hebt of niet, of je kleding maat xs of xl is, je 1.50 m. bent of 2.10, het vertelt niks over wie je bent. Ik gebruik dagelijks make-up, ik vind mezelf mooier met make-up en ik voel me zekerder, maar ik loop ook vaak genoeg zonder make-up naar de supermarkt, ik ga de hond uitlaten en als ik ziek naar school ga ga ik echt de moeite niet nemen om mijn make-up te doen. Dan zien ze in Rotterdam maar dat mijn gezicht niet perfect is, ik kan er niet meer mee zitten. Ook nu ik in de zomervakantie een aantal dagen in de week op een soort kantoor zit te werken, dan geef ik mijn gezicht ook rust door geen make-up op te doen. Van binnen ben ik nog steeds hetzelfde persoon. Ik gebruik make-up niet alleen omdat ik acne heb, net als heel veel andere meiden vind ik mijn ogen bijvoorbeeld mooier met mascara en de lipstick die ik op heb heeft niks met mijn acne te maken. Make-up is een verlengstuk van jezelf, net zoals kleding. Door je kleding laat je zien wie je bent en waar je van houdt, zo ook met make-up. 

Op een van mijn schoolfoto's van de basisschool, want zoals ik al zei heb ik dit al sinds mijn 8e, is heel mijn gezicht rood en glimmend. Niet omdat ik verbrand was door de zon, maar gewoon omdat ik toen in mijn ergste fase van mijn acne zat. In het begin deed ik er niks aan, of niet veel, na een tijdje vroeg ik aan mijn moeder of ze er iets aan kon doen en uiteindelijk ben ik bij de dokter beland. Ik geloof dat ik elke mogelijke antibiotica kuur heb gehad. Het hielp een beetje, of helemaal niet. Verschillende gels, crèmes, vloeistoffen om te deppen, niets hielp. Uiteindelijk werd ik doorgestuurd naar de dermatoloog, ook hier gebeurde hetzelfde, pillen, crèmes, gels, vloeistoffen, behandelingen, weer weinig tot niks. Dit jarenlang, elke keer weer iets anders om het schoon te maken of te verzorgen. Een tijdje heb ik een behandeling gehad van een gespecialiseerde huidtherapeute, dit hielp wel. Eens per week maakte ze mijn huid helemaal schoon en kreeg ik een speciaal masker, maar op een gegeven moment werd het alleen maar weer erger en ben ik er weer mee gestopt.

Uiteindelijk terug naar de dokter, waar die in overleg ging met mijn moeder, ze hadden wel een optie waarvan ze dachten dat die zou helpen. De pil. Maarja, een meisje van 13 aan de pil, is dat niet een beetje vroeg? Mij maakte het niks uit. Ik ging naar de middelbare school en ik wilde van die stomme puistjes af. Dus ik kreeg de diane pil, wat heel goed ging, in een razend tempo werd mijn acne minder, maar jullie herkennen de naam waarschijnlijk al. Een paar jaar terug was er een hoop ophef over de diane pil. Er zouden verschillende vrouwen zijn overleden door het gebruik van de diane. Dit maakt mij wel een beetje bang, maar mijn gezicht was zo mooi aan het herstellen dat ik het maar op toeval heb geschoven. 

Op een gegeven moment had ik een soort standaard gezicht, nog steeds last van acne tot op een bepaalde hoogte, het werd niet minder. Soms erger als ik veel stress had, maar vooral niet minder. Tot ik op tv bij een programma van rtl4 iets zag over bio peeling, het versnelde het proces van een nieuwe huid en was perfect voor littekens en acne. Ik heb dat dus verder uitgezocht en het leek de perfecte behandeling voor mijn gezicht. Ik had een afspraak gemaakt bij een huidtherapeute in de buurt die deze behandeling deed. Het is een hele heftige peeling waarbij heel je huid gaat branden, je kan hem in het begin maar ongeveer 2 minuten verdragen, zo sterk, en naar mate dat je meer behandelingen hebt gehad gaat dit wel omhoog. Tijdens de peeling voelt het alsof je huid in brand staat, je moet zelf de huidtherapeute aangeven wanneer je het niet meer kan verdragen. Zo eigenwijs als ik ben, mijn gezicht was al 10 keer verbrand voor mijn gevoel toen de therapeute uit zichzelf stopte omdat ik het te lang door liet gaan. Ik had er op dat moment veel te veel voor over om mijn huid glad en flawless te krijgen. 3-4 dagen na de behandeling heb je een vuurrode huid. Er wordt een nieuwe laag huid aangemaakt, ongeveer drie keer zo snel als normaal. Ik heb toen ongeveer 5 behandelingen gedaan en mijn huid was bijna zuiver. Hier en daar nog een plekje maar dat viel te overzien. Die biopeeling is tot nu toe het enige wat mijn huid zo schoon en zuiver heeft gekregen. Het nadeel is alleen dat je €75,- per behandeling betaald, je hebt ongeveer 5 behandelingen nodig en de verzekering vergoedt maar tussen de €100 en de €200.. 

Na een tijdje kwam de acne langzaam terug, maar het was tot een paar weken terug nooit zo erg als voor de bio peeling. Iets meer dan een half jaar geleden ben ik gestopt met de diane pil, de verhalen waren toch te slecht naar mijn zin en het ging zo goed met mijn gezicht dat ik besloot om iets anders te proberen. Ik ging over naar een andere pil en daar heb ik ontzettend spijt van. Mijn gezicht werd een grote break out, zo veel ontstoken plekken, het was een grote bende. Ik ging weer terug naar het meisje dat zich schaamde voor haar gezicht en ik werd veel te onzeker naar mijn zin, vandaar dat ik sinds 2 maanden weer terug ben op de diane pil. Ondanks alle slechte verhalen.. Ik heb zelf geen risicogevallen in mijn familie, het is wel belangrijk om dit te checken als je deze pil wilt of hebt, en ik wilde gewoon graag mijn zuivere huid terug. 

Tot op de dag van vandaag is mijn huid nog steeds niet zuiver. De ene week is het erger als de andere, dit heeft bij mij ook heel veel met stress te maken en met het wisselen van anti conceptie. Je hormoonhuishouding is helemaal van slag dan dus het duurt even voordat dat weer 'klopt'. Sinds een week of twee gebruik ik ook weer een gel en vloeistof van de dokter. Elke avond gebruik ik nu differin gel, dit droogt de puistjes in, en 's ochtends dep ik een soort antibiotica vloeistof op mijn huid. Dit is bijna pure alcohol, elke keer tranen mijn ogen weer en kan ik bijna geen adem halen, maar het is het waard. Ik heb nu een hele droge huid met veel velletjes maar de acne is goed aan het verdwijnen. Ik ben van plan om tegen het einde van het jaar nog een biopeeling kuur te doen, dan kan ik de vergoeding van dit jaar en van volgend jaar mee pakken. Ondanks dat ik het heel erg vind dat er veel wordt gepest en dergelijken om acne wil ik er zelf natuurlijk ook het liefste van af. Tuurlijk wil ik graag een zuivere huid en ziet dat er mooier uit, maar laat je uiterlijk niet bepalen wie je bent. 

Ik heb al vaker gehoord dat mensen niet verwachtte dat ik acne heb als ze mij zonder make-up zien, of dat het zo erg was, maar geloof mij, uiterlijk is niet alles. Ik hoop dat er minder mensen dezelfde fout zullen maken als mij, de laatste tijd zijn er een aantal acties om make-up loze selfies op het internet te zetten, iedereen heeft zijn of haar imperfecties. Ook in mijn review van MUA (klik hier om naar het artikel te gaan) zie je mij zonder make-up, op dat moment ging het heel slecht met mijn gezicht en ik had kunnen gaan photoshoppen. Alle oneffenheden eruit, maar er zijn zo veel meer meisjes net als mij. Ik kon een paar jaar geleden zelf nooit filmpjes of reviews vinden van meisjes met acne die lieten zien hoe je het nu echt goed kon 'verbergen', want dat is uiteindelijk toch ook wat je doet met je make-up, iedereen schaamde zich ervoor en er heerste een soort taboe op ofzo. Gelukkig is dit de laatste jaren minder aan het worden en ook ik wil graag mijn verhaal delen, laten zien hoe ik ermee om ga en ook anderen aansporen zich er niet voor te schamen.

Heel veel liefs,

Danique.


Helaas geen foto's om het verhaal compleet te maken, deze stommerd is haar oplader van haar camera kwijt geraakt met het uitzoeken van de spullen in mijn kamer.. Als ik hem heb gevonden doe ik er nog wat foto's bij voor jullie!